Mijn reis: van ‘man met camera’ naar fotograaf

Het is alweer ruim 10 jaar geleden dat ik begon met portretfotografie. In deze blog laat ik mijn persoonlijke reis zien. Het is voor mij een beetje confronterend, ik ga met de spreekwoordelijke billen bloot. Toen ik ruim 10 jaar geleden een camera kocht was ik namelijk niet gelijk fotograaf, maar gewoon een man met een camera.

Het ligt aan de fotograaf en niet aan het model

Laat ik gelijk met het belangrijkste beginnen, dit hele verhaal heeft niks met de modellen persoonlijk te maken. Mijn foto’s zijn niet beter geworden omdat ik nu “betere” modellen voor de lens krijg. Natuurlijk werk ik tegenwoordig ook met meer ervaren modellen, maar voor deze blog laat ik uitsluitend vrouwen zien zonder modellen ervaring. Dat zijn tenslotte mijn betalende klanten. Alle mooie vrouwen in deze blog deden hun uiterste best. Waar een foto beter had gekund, was dat volledig aan mij en aan niemand anders te wijten!

Waar portret- en modelfotografie begon

Als student vond ik het altijd al leuk om in projectverband samen te werken. Samen ben je creatiever, slimmer, beter en het is ook veel gezelliger. Toen ik een tijdje een camera had was modelfotografie voor mij al snel een logische keuze. Waarom alleen op pad als het ook samen kan?

Dit was nog de tijd dat we massaal op Hyves zaten, praktisch niemand had in 2009 ooit van Facebook gehoord. Zonder portfolio en kennis van fotografie-communities besloot ik te starten in mijn vriendenkring. Zo stond Esther in het begin regelmatig bij mij voor de camera. We kenden elkaar goed en daarmee had ik een hoop goodwill om te oefenen. Tijdens mijn eerste shoots lag daar ook de nadruk vooral op, het oefenen. Ik kwam er al snel achter dat ik nog geen flauw idee had wat ik aan het doen was. We gingen gezellig samen op pad en gaandeweg leerde ik wat meer over mijn camera.

Kennis van licht, het coachen van een model, composities en nabewerking had ik nog niet. Kortom, ik was nog lang geen fotograaf, maar een man met een camera. Natuurlijk deed ik wel mijn uiterste best om fatsoenlijke foto’s te maken. Als we kijken naar de foto rechts dan zie je wel wat ik bedoel. Esther was een hartstikke leuke jonge meid, maar ik deed haar nog veel te weinig recht aan met mijn camera.

Eerste shoot met Daphne in 2010

Hoe ik fotograaf werd

Al snel had ik door dat ik een portfolio moest opbouwen. Zodoende lanceerde ik in 2010 een eigen Joomla website. Dat zag er toen nog even knullig uit als de modelfoto’s die ik maakte, maar je moet ergens beginnen, nietwaar? Dat ging een paar jaar zo door en langzamerhand begon ik ook steeds meer te shooten met modellen buiten mijn vriendenkring.

Toch wilde mijn ontwikkeling niet echt heel vlot gaan. Ik las fotografiemagazines als Zoom.nl en Googelde wat af op zoek naar meer kennis. Daar stak ik wel het een en ander van op, maar ik kan niet zeggen dat de voortgang lekker snel ging. Na verloop van tijd zag ik ook steeds dezelfde dingen langskomen, las ik het zoveelste artikel over de belichtingsdriehoek waar in veel woorden de relatie tussen sluitertijd, diafragma en ISO werd uitgelegd. Op een gegeven moment wist ik dat wel. Hoe kon nu ik echt beter worden in fotografie?

Workshop Frank Doorhof – Small Flash in 2015

Model Nadine tijdens de workshop small flash

Workshops als mijn omslagpunt

Het omslagpunt kwam voor mij toen ik besloot mijn geld anders te gaan besteden. Ik had al best wat mooie spullen verzameld, nog duurdere apparatuur ging van mij geen betere fotograaf maken. Daarom besloot ik geld te gaan investeren in mijn ontwikkeling: ik ging workshops volgen. Eerst bij nationale en later ook bij internationale fotografen, zowel offline op locatie als online via betaalde abonnementen. Ik had behoefte aan een goede docent die mijn kennis van fotografie echt kon verbreden en verdiepen.

Mijn eerste workshop was bij Mark de Roo, een fotograaf die ik vandaag de dag nog steeds hoog heb zitten. In zijn workshop leerde ik hoe ik flitslicht op locatie kon gebruiken. Er ging een wereld voor mij open. Hij wist heel begrijpelijk uit te leggen wat hij deed en liet het in praktijk zien. De mogelijkheid om al mijn vragen te kunnen stellen zorgde ervoor dat ik alles veel beter ging begrijpen.

Enige tijd later ontdekte ik Scott Kelby en zijn trainingsplatform Kelbyone.com. Op dit platform verzorgen de beste fotografen van over heel de wereld classes over alles wat met fotografie te maken had. Niet alleen cameratechniek, maar vooral ook licht, creativiteit, styling, Photoshop, Lightroom, social media, etc. Via dit platform leerde ik in 2015 ook Frank Doorhof kennen en besloot workshops te gaan volgen bij hem in zijn studio. Frank heeft diepgaande kennis van fotografie en weet dat heel begrijpelijk over te brengen. Mijn kennis van lichtbeheersing kwam hierdoor al snel op een hoger niveau.

Steeds beter kon ik bepalen waar ik op wilde ontwikkelen en welke instructeurs daarbij konden helpen. Zo hebben Sue Bryce en Lindsay Adler een grote rol gespeeld in mijn kennis over poseren. Lindsay heb ik in 2017 ook ontmoet tijdens een 2-daagse workshop. Peter Hurley wist mij te inspireren hoe je klanten los kunt krijgen voor de camera en ze kon helpen met een sterke expressie. Joe McNally is eigenlijk mijn all-time hero op ieder gebied van fotografie. Deze man is een levende legende die ontzettend veel van zijn kennis deelt op betaalde platforms als KelbyOne en CreativeLive.

Workshop Mark de Roo – Flitslicht op locatie in Brabant

Mijn reis vanaf hier en verder

Inmiddels sta ik al een aantal jaar ingeschreven als professioneel fotograaf bij de KvK. De afgelopen jaren heb ik meer dan 1000 uur geïnvesteerd in het volgen van trainingen en workshops. Nog steeds blijf ik iedere dag leren. De invloeden van de eerder genoemde topfotografen zijn zichtbaar in mijn werk, toch ben ik geen kopie geworden van één van hen. Al de kennis die ik van hen heb opgedaan heeft mij gevormd tot een fotograaf met een eigen visie en aanpak.

Het resultaat daarvan is mooi te zien in de foto van Nadia hier rechts. Al mijn hedendaagse kennis rondom poseren, styling, licht, kleurgebruik en nabewerking komen hier samen. Nadia is net als Esther een vrouw zonder modellenervaring. Waar ik Esther goed kende, hadden Nadia en ik elkaar nog nooit ontmoet. Dankzij mijn ervaring was het al snel gezellig en voelde Nadia zich op haar gemak voor de camera. Als ik naar de verschillen kijk ben ik blij hoeveel ik gegroeid ben afgelopen jaren. Tegelijkertijd blijf ik tijd en geld steken in mijn ontwikkeling als fotograaf. Laten we eerlijk zijn, leren van anderen is natuurlijk ook gewoon superleuk.

Nadia’s glamour boudoir fotoshoot in 2019

Fotografie is meer dan op een knopje drukken

De conclusie is dat fotografie veel meer is dan alleen op het knopje drukken. Koop je een camera, dan sta je aan het begin van een prachtige reis in de wereld van fotografie. Wil je echt een goede fotograaf worden, dan is jezelf ontwikkelen pure noodzaak. Ik kwam er wat later in mijn ontwikkeling achter, maar goede workshops kunnen je echt heel veel tijd besparen. Wees wel kritisch, want er zijn heel veel workshops en tegelijkertijd heel weinig goede docenten. Als je niet oplet heb je voor je geld misschien een mooie vrouw voor de lens gehad, maar verder weinig geleerd.

Op internet lees je ook vaak discussies dat sommige fotografen zo ‘duur’ zijn, want met zo’n dure camera maak je toch altijd mooie foto’s? Als dit verhaal één ding illustreert is dat je niet betaalt voor de camera van de fotograaf (hooguit een beetje afschrijving). Je betaalt vooral voor de enorme hoeveelheid kennis die is opgebouwd in die fotograaf. Al die kennis en zijn of haar unieke visie maakt dat jij geweldige foto’s krijgt. Die foto’s gaan vervolgens een leven lang mee en laten een uniek moment uit je leven zien wat nooit meer terugkomt. Uiteindelijk zijn dat soort momenten onbetaalbaar. Als je die kosten verdeeld over al de jaren die het de fotograaf heeft gekost om op het niveau te komen waar hij of zij is valt dat ineens best wel mee.

Laat ik tot slot mijn belangrijkste lessen kort samenvatten:

• Groeien als fotograaf zit vooral in alles wat niet direct met de camera zelf te maken heeft: licht, poseren, styling, nabewerking, etc.
• Samenwerken met visagistes en stylisten kunnen je werk naar grotere hoogtes stuwen
• Model- en portretfotografie draait 90% om sociale vaardigheden en 10% om techniek. De techniek is je noodzakelijke basis. Je people-skills maken dat jouw model zich op haar gemak voelt en tot het uiterste durft te gaan
• Hoe eerder je begint met geld en tijd investeren in je ontwikkeling, hoe sneller je gaat groeien
• Youtube is leuk, maar het zijn losse trucjes waarmee je geen solide basis ontwikkelt
• Goede content en workshops kosten geld. Logisch dat ze het beste niet gratis weggeven!